Realizacja stanowi przykład problematyki podejmowanej przez nas w każdym projekcie: architektury współistnienia z kontekstem na wielu płaszczyznach: urbanistycznym, architektonicznym, kulturowym, socjologicznym i społecznym . Edukacyjny charakter istniejącego obiektu stanowi dodatkowy pretekst do rozważań i dyskusji – prowadzonych poprzez architekturę i design.

Ideą projektu było wykreowanie formy na kształt rzeźby architektonicznej skontrastowanej z istniejącą historyczną zabudową. Efekt ten uzyskaliśmy zestawiając wertykalny prostopadłościan szybu windy z horyzontalnym pawilonem wejściowym, dbając jednocześnie o lekkość i przezierność pawilonu oraz podkreślając tektonikę nowego obiektu poprzez trójwymiarowy relief.

Zgodnie z zamierzeniem nowy obiekt prowadzi dialog z kompozycją zabytkowego budynku, zestawiając współczesną koncepcję przestrzenną i estetyczną z tradycyjnymi rozwiązaniami. Podkreślenie odrębności czasowej powstania obiektu służy podniesieniu świadomości odbiorcy - przede wszystkim młodzieży szkolnej – zachodzących nieustannie zmian kulturowych i techniczno-technologicznych. Częścią tych zmian jest architektura, która powinna wyrażać współczesny stan cywilizacji, obrazować możliwości techniczne a także kształtować wrażliwość estetyczną użytkownika, co ma szczególne znaczenie w przypadku kształtowania postaw młodzieży.